Ik land zaterdag even na zes uur op Schiphol. Het miezert uitgezakt zwaarlijvig. Nederland is donker, plat en koud. Het is elf graden. Ik mok dat het op Rumoro nog licht is en minstens twintig graden. Twee keer zo warm hoor Switi, roep je. Dat kun je niet zeggen, giechel ik, temperatuur meet op interval […]
Zaterdag rond ik het schrijven af. RRRauw! staat. Ons verhaal. Mijn rouwroman is geschreven. Het is een bijzondere maand geweest in Asturias. Vier weken zit ik zes dagen per week, twaalf uur per dag in the zone. Ik rijd twee keer naar Santander, verleng de autohuur en doe bewoonde-wereld-dingen zoals een grote supermarkt, Zara en MacDonalds binnen lopen. […]
Monty is dood. Hij is 5 augustus ingeslapen. Ik kan niet meer thuis zijn. Alles doet pijn. De muren vuren een miljoen beelden op me af. Uit de gordijnen schudt een leven aan letters, woorden en zinnen op. In de tuin wiegt de wilg treurend mee op ons onvervuld verlangen. Negen maanden zonder jou. Mijn lieve […]
Het is rond. Ik heb een huisje-boompje-beestje oppas. In september schrijf ik op Rumoro. Ik breng mijn backpack naar Zeist. Je ouders rijden de dag erop al naar Spanje. Onderweg moedig je me aan met één van jouw favoriete nummers, ‘Hold On’ van de Alabama Shakes. Ik zet vol in en haal op iedere ‘Hold On’ […]
Na de lunch rijd ik uit Llanes weg omhoog naar Rumoro, het familiehuis in Asturias. Jij zit naast mij als gevoels-TomTom zodat ik intuïtief de weg naar boven kronkel. Ik schakel terug naar 1, draai links de laatste scherpe bocht in en zie Rumoro liggen. Op dat moment trekken duizenden gevoelsfragmenten als een magneet naar elkaar toe. […]
Donderdagavond fiets ik voor het eerst sinds jouw dood na zessen de deur uit. Mijn Missie: boekhandel Colofon. Onderweg zie ik ons plekje bij cafe Vrijdag, Così en Metropool bezet. Ik ontvlam licht omdat iemand jouw plek durft in te nemen en herhaal ‘colofon, colofon, colofon’ als mantra tot ik weer rustig ben. Voor het stoplicht […]
Hemelvaart. Als ik een vlucht zou kunnen boeken, deed ik het direct. Een retourticket omdat ik hier nog niet klaar ben. “Beloof je dat je er niet overheen stapt, Switi? Beloof je dat je zult genieten?”. Ik denk na over een nieuw leven met jou als reisleider, Japie Krekel en hartverwarmer. Ik heb me voorgenomen […]
26 weken rouw. Ik pak je hand. In je arm zit het infuus waardoor de dood straks naar binnen sluipt. Je neemt een laatste partje mandarijn-uit-blik. ‘De dokter is er’, zeg ik. Nog even en je bent vrij. 26 weken. Ik weet nog goed dat we een half jaar op reis waren. We zaten in […]
Vrijdag heb ik vijftien jaar liefde gevierd. Ik trein naar Den Haag en plof neer aan het strand van Scheveningen. Jij zorgt voor zon en trekt met de herinnering aan ons geluk alle wolken weg. Ik bestel appelgebak met slagroom. De ober kletst vrolijk over momentjes pakken, vakantiegevoel en genieten. Hij brengt een mini-fles bubbels […]
11 maart 2004 | ‘Ik zag je foto en viel meteen op je uitstraling, lach en mooie ogen. Ik ben niet naarstig op zoek. Heb het als single ook goed naar mijn zin. Maar een leuke meid die me aanvult, is natuurlijk altijd welkom. Kijk eerst maar of ik jou aanspreek. Ik hoop van je […]