In de rij voor de Hema Klantenservice frommel ik nerveus met het ophaalbewijs in mijn jaszak. Als ik aan de beurt ben, druk ik het resultaat van mijn knutselkunst in de hand van de verkoopster. Het zou op de balie niet misstaan als abstract origami werk. De mevrouw van de Klantenservice zoekt op alfabet. Ze […]
Op het witte doek gebeurt het. De Achterblijver ontvangt zo’n magisch postuum bericht. Ik wacht er al even op. Flessenpost van jou die bij de Rijnkade aanspoelt. Een stapel brieven met zo’n mooi lint erom dat casual tussen jouw sokken ligt. Of voice message berichten op de iPad die jij geheimzinnig de C&D tapes noemt. Jij vindt […]
April vorig jaar kocht jij een t-shirt. Zo’n hippe van het merk Diesel. ‘Only the Brave’ is hun slogan. Ik had het als modieuze ekster voor jou uit de rekken geplukt. Het shirt heeft op de voorkant zo’n creatief, halverwege afgescheurd logo waardoor de twee lettergrepen er afzonderlijk van elkaar uitspringen. DIE en -sel. Dood etaleerde al maanden […]
Morgen masseer ik voor het eerst weer buiken. Het vertrouwde is tegelijk vriend en vijand. Ook in het dagelijkse, gewone mis ik je het meest. En er zit nogal wat van dat ‘gewone’ in een uur, dag of week. Ik beweeg mee op een vast ritme van stilte, aandacht en zachtheid. Mijn magical morning routine draagt de […]
Jou achterlaten in 2018 voelt als een vreselijk verraad. Alsof ik je laat vallen, dump, in de steek laat. Ik vond het al erg dat de tijd gewoon doortikte na 16 november. Dat jouw sterfmaand overging in een andere maand en het december werd. Het keer op keer vrijdag wordt en de weken mij steeds verder […]
Derde Kerstdag 2012 zijn we getrouwd. We wilden als geregistreerd partners over de wereld zwerven. Zaken regelen voor als het fout zou gaan. We zijn de dans wel eens ontsprongen. Zo raakten we in Tibet ingesneeuwd op 5400 meter hoogte. Everest Basecamp. Het Chinese leger kwam ons uiteindelijk redden: “Hi! We are the Chinese Army. […]
Het verdriet om jouw dood voelt als lood in mijn lijf. Het wordt elke dag zwaarder. Ik houd mezelf gaande met wandelen, poetsen, tuinieren. Al zit ik ook uren te Netflixen. Ik blijf uit voorzorg in beweging want ik wil niet door het gewicht van mijn tranen zakken. Of de diepte invallen omdat onder mij […]
Sinds jij dood bent, vergeet ik van alles. In mijn bovenkamer is enkel ruimte voor jou. Het overige raast in een bobslee door mijn hersenbaan. Wat ik the day after heb gedaan, welke maand het is, waarom ik maar met de helft van de boodschappen thuis kom ondanks een strak geregisseerde lijst: ik houd het […]
Een week geleden ben je gecremeerd. De dag erna meende ik je te zien op de hoek bij Cafe Vrijdag. Van jou rest weinig fysiek bewijs meer. Behalve het plukje haar dat ik na jouw hemelvaart heb opgevraagd. Over 6 weken mag ik jouw urn ophalen. Dan kom je als een Genie in a Bottle […]
Social media pepert online in wat we offline natuurlijk allemaal wel weten. We fikken bij bosjes af, doven uit en branden op. Tegenwoordig praat je niet meer lekker mee als je niet op zijn minst een keer met burnout klachten hebt thuis gezeten of als in je inner circle een BBF, Best Burnout Friend, ontbreekt. […]