Met veel plezier kijk ik dinsdagavond naar Marlijn die je op NPO 3 meeneemt door het land van de dolende dertiger. Vol humor stort ze zich op onderwerpen als keuzestress, work-life balans, social media verslaving en settlen. Net als zoveel leeftijdsgenoten baant Marlijn zich een weg door het maakbare leven dat een steeds groter beroep doet op individuele keuzen, eigen verantwoordelijkheid en zelfredzaamheid.

Bij mij waren de vraagtekens er vroeg bij. Ik was 27, gesettled en rijp voor altaar en wieg. Fysiek combineerde werk, sport en kroeg nog optimaal en als goed opgeleide dinky (double income no kids yet) zat het financieel ook allemaal mee. Niets te klagen, zou je zeggen. Toch groeide de onrust exponentieel, nam het aantal slapeloze nachten toe en had ik last van draaikonterij. Als ik eerlijk was dan wilde ik iets heel anders.

En zo zat ik op de avond van mijn dertigste verjaardag als Bridget Jones alleen thuis te kniezen of en wanneer ik in de bloei van mijn leven zou komen. Ik wilde niet trouwen, ik bleek last te hebben van LOMO (LOve to Miss Out) en hoewel vrienden lang hebben vol gehouden dat ik met ‘de ware’ echt wel een gezin zou willen stichten, wist ik zeker: ik draag liever een backpack dan maxi cosi.

Rond 2000 was het leven van een dertiger ook niet per se vurrukkulluk. Toch lijkt het tegenwoordig wel veel meer aan te komen op eigen kracht, lef en initatief. Lifecraften is niet voor iedereen een knusse hobby gezien het hoge aantal (jong)volwassenen met burnout, angst en depressieve klachten. In onze sociaal complexe en onzekere wereld is het niet altijd gemakkelijk je eigen weg te vinden.

Naar mijn mening is één van de grootste uitdagingen in het dertigersavontuur om het voor jezelf – vanuit al die mogelijkheden – juist weer klein te maken. In ieder geval zo klein dat het herkenbaar is en past bij wie je bent. Voelen, kiezen en tot actie overgaan. Een bootcamp in-het-bos-de-bomen-leren-zien en van daaruit in beweging komen. Lekker ‘fouten’ maken, erom lachen van leren en verder gaan.

Inmiddels sta ik aan het begin van magisch midlife en reis ik regelmatig met backpack (en man) de wereld over. Ik denk na over mijn bijdrage aan het grotere geheel en heb geaccepteerd dat dit leven ooit ophoudt. Ik ervaar meer rust, plezier en balans. Wel moet ik in de ochtend flink ontkreukelen terwijl ik voorheen glad gestreken wakker werd. In de buurt van mijn boeken zwerft sinds kort een leesbril rond. All magic in midlife comes with a price.