Vorige week lunchte ik bij de gouden M tegenover de Hema in Arnhem centrum. Terwijl ik een large french fries zit weg te knagen en aan zo’n Frappuccino lurk, zie ik buiten een vrouw die met haar grijparm in een afvalbak rommelt alsof het een grabbelton is.

Zonder dat ik het in de gaten heb, stapt mijn tijdelijke buurvrouw van twee krukken verder op haar af. Ze neemt de grabbelaar mee naar binnen en zet haar op de lege kruk links naast mij neer. Het gaat allemaal heel snel.

McBuuf is druk in de weer. Alsof het kleine schatten zijn, stalt ze haar volledige McBrekkie voor de vrouw uit. Een flesje jus, een croissant met servet. Even later verschijnt ook een cupje jam, boter en bestek in het keurig ge-mis-en-place-te stilleven.

De grabbelaar glundert in stilte zoals je vaker bij je opa, achtertante en andere mensen ziet die de eenvoud van het leven kennen. Bofkonten die door levenservaring of tijdens een retraite in Frankrijk, op een berg of in een Boeddhistisch klooster het grootste geluk in het allerkleinste hebben ervaren.

Terwijl ik een opkomende brainfreeze onderdruk, peuzelt de vrouw traag verder alsof ze delicatessen van Michelin formaat eet. Opeens zie ik een gelijkenis met mijn Oma Groningen. Dezelfde hoge jukbeenderen, het klein gebogen lichaam en hetzelfde kort krullende haar in peper-en-zout kleuren. Of is het de ingetogen tevredenheid die ik herken.

Overigens veerde Oma Groningen echt niet op van een Frans ontbijt. Wel staarde ze tot op hoge leeftijd volkomen tevreden uit het raam met een thermoskan koffie en put shag in de vensterbank. Boven de theedoeken in de keuken hing haar favoriete one-liner: Het zijn de Kleine Dingen die het Doen.

Het magische aan vriendelijkheid is dat je er niet voor hoeft te studeren. Het is nooit uitverkocht of over datum. Vriendelijkheid is duurzaam, circulair en heel passend bij de betekeniseconomie. Ook spreekt vriendelijkheid alle talen. Net als liefde, troost en dankbaarheid.

Ik loop naar buiten en giechel een beetje bij de gedachte aan mijn oma, gelukkig in haar stoel met een vers gedraaid shagje tussen de vingers. Mijn oma kende het geheim ook. Het zijn de kleine dingen die het doen: een volstrekt willekeurige daad van vriendelijkheid de nu ook in mijn hart nagloeit.

Happy WorldKindness Day!
Carina Wiegman | Studio Levensloop