It’s the most wonderful time of the year. In aanloop tot de feestdagen ben ik in opperstslechte stemming. No sh*t. Het is alsof mijn jaar in tranen voorbij trekt. Ik houd als sniksoldaat over mijn verdriet de wacht. Dat ik je juist nu vreselijk mis en me boven alles niet kan voorstellen hoe we omega […]
Sinds een week zijn alle geiten terug op Rumoro. Pablo, de zoon van Ana Maria en Enrique, trekt met Ducche vroeg de bergen in om de cabras in acht uur naar de boerderij te wandelen. Ik kijk in de namiddag ongeduldig uit het raam om ze tegemoet te turen en luister aandachtig of ik het […]
Wanneer ik een tour door mijn huis post, valt mijn oog op in a civil partnership. Ik kan me er niet toe zetten mijn status te veranderen. Wat is het Facebook alternatief. Widowed? Single? It’s complicated? Strikt gezien klopt weduwe natuurlijk wel alhoewel het in mijn oren teveel als damaged goods in plaats van dating […]
Op de luchthaven van Rotterdam hoor ik mijn naam. Ik kijk achterom. Het is Amor, RRRauw! lezeres van het eerste uur. Ze vliegt naar haar ouders in Torrelavega op zo’n vijfenzestig kilometer van Rumoro en is zo verbonden met deze streek. Ik voel me niet Spaans, niet Nederlands, zegt Amor. Soms is het gewoon zo […]
Duizend Dagen Dood. In de opslag graai ik tussen onze spullen alsof het de Drie Dwaze Dagen van de Bijenkorf zijn. Ik herpak kleding, wikkel ons servies in bubbeltjesfolie en tape dozen dicht terwijl de Koele Kikker me bemoedigend toelacht. Op de onderste verhuisdoos staat D. Ik open hem nietsvermoedend en zie als eerste jouw […]
Waar ben jij?! Ik heb de laatste jaren, maanden, weken zo het heen-en-weer dat jij uit beeld verdwijnt. Jij staat op een zijspoor, afgerangeerd van mijn gevoel. De eerste dagen in Asturias vlieg ik alle kanten uit. Ik ben te onrustig om tot stilstand te komen. Op de begraafplaats in Parres vraag ik jouw abuelos […]
In Bilbao woon ik opeens in de grote stad. De eerste nachten slaap ik nauwelijks, overspoeld door licht, beton en geluid. Ik ben onrustig want eigenlijk heb ik sinds vertrek van Rumoro, augustus vorig jaar, maar één missie. Ik wil terug naar de plek waar ik met dat eroderende verdriet gelukkig kan zijn. In Casco […]
Ik kijk graag naar First Dates. Het is televisie voor mensen die van mensen houden. In het first dates restaurant is iedereen welkom met honger naar samen. Voor zielen die verlangen elkaar te raken, de deur openhouden voor de liefde en zichzelf willen ontmoeten in de ander bestaat de anderhalvemetersamenleving natuurlijk niet. Stiekem vind ik […]
Voor de eindsprint naar ’21 sta ik stil. 2020 is full speed, geniepig dicht tegen 2019 aangekropen. De twee jaren liggen als Duo Penotti tussen ons in. Ik sta op in het derde rouwjaar. We shall overcome. Ik houd van sprankelend licht lachend en blaas met plechtige zucht een handvol glitters weg. Drie voelt nu […]
Sinds een maand pas ik op chateau et chat in Auty op twintig kilometer van Cefas, Wendy en de diertjes. Ik ben voor het eerst op een plek die niet herinnert aan samen-met-jou. De doos met altaarspullen, mijn bedevaartuitzet, ligt in de Punto inclusief de foto-waarop-jij-zo leuk-lacht en de verpakking mandarijntjes-uit-blik. Ik staak uit protest […]