Ik spreek nog altijd in eerste keren. De zomer van ’24 waarin ik ’s avonds weer op stap ga, cocktails drink tot sluitingstijd en om niets uitbarst in schaterlachen. Op (bijna) iedere uitnodiging zeg ik ja. Het is alsof ik bij de lost & found sta om een verloren stuk van mezelf te claimen en […]
It’s the most wonderful time of the year. In aanloop tot de feestdagen ben ik in opperstslechte stemming. No sh*t. Het is alsof mijn jaar in tranen voorbij trekt. Ik houd als sniksoldaat over mijn verdriet de wacht. Dat ik je juist nu vreselijk mis en me boven alles niet kan voorstellen hoe we omega […]
Op jouw tweede sterfjaardag gaat het mis. De verbinding komt niet tot stand. Het lukt niet op facebook live voor te lezen. Ik verdenk Chiron de wounded healer die diepe wonden geneest en ervoor zorgt dat mijn rouw niet gezien wordt. Ik heb overigens zelf niets in de gaten en praat zeker twintig minuten tegen […]
Sinds een maand pas ik op chateau et chat in Auty op twintig kilometer van Cefas, Wendy en de diertjes. Ik ben voor het eerst op een plek die niet herinnert aan samen-met-jou. De doos met altaarspullen, mijn bedevaartuitzet, ligt in de Punto inclusief de foto-waarop-jij-zo leuk-lacht en de verpakking mandarijntjes-uit-blik. Ik staak uit protest […]
24 augustus 2015 | We vieren jouw derde wereldreisverjaardag op Srilanka waar we in Unawatuna iedere avond hand in hand door Vuurvliegjesstraat lopen. Je wordt 47. Ik pak het vragen-aan-mezelf-schrift waarin ik regelmatig een casual gesprek met god voer en noteer de antwoorden die binnenvallen. Wat betekent thuiskomen voor mij? Geen gekke vraag, denk ik. […]
Ik proost vandaag op mijn best furry friend, Monty. Zijn dood – een jaar geleden – is het startschot voor een zwerftocht met destination unknown. Rumoro is verkocht. Over tien dagen begint een nieuw avontuur. Maandag 24 augustus verschijnt een nieuwe RRRauw! RRRauw! #throwback WEEK 38 Monty is dood. Ik kan niet meer thuis zijn. […]
Vandaag gaan jouw laatste maanden weer in. Ik heb een rouw rebound die ongekend schraal voelt en geen enkel geluid, contact of lichte trilling verdraagt. In de ochtend zet ik het raam open. Vanuit bed kijk ik uit over zee. De dag tussen de tijd is geweest, mijn strooitocht door Asturias volbracht. De leeuwenpoort brult […]
500 dagen rouw. Ik zet ons huis te koop en geef op om te winnen. Een vriendin zegt dat ze het begrijpt. Ik zou ook niet willen wonen in het huis waar mijn lief is gestorven. Het klinkt ver van mijn waarheid. Want het is niet de periode van drie maanden dat jij ziek bent […]
Op jouw eerste sterfjaardag lees ik voor op Facebook. De geplande remembrance zeg ik af. Het lukt me niet voor familie, vrienden en dierbaren te staan. In onze huiskamer met ons verhaal voelt het samen. Jij en ik. Intiem zoals ik jou enkele dagen voor je dood heb voorgelezen. Na afloop huil ik tot ik […]
WEEK 1november Een week geleden ben je gecremeerd. De volgende dag zie ik je op de hoek bij café Vrijdag chillen. Van jou rest weinig fysiek bewijs. Behalve het plukje haar dat ik direct de eerste ochtend na jouw hemelvaart heb opgevraagd. Over zes weken haal ik jouw asbeker op. Dan keer je als Genie […]